2020 yılında ilki gerçekleştirilen Hayal Melodileri” resim yarışmasına katılan sanatçılar, Mozart’ın Sihirli Flüt operasının 2.perdesinde Monostatos’un şarkısını dinleyerek hayallerini resimsel bir anlatım dili ile ifade ettiler.
(Değerli katılımcı bu parçayı anlamını bilmeden resimsel bir anlatım dili ile ifade etmek istiyorsanız, lütfen alttaki videoyu izlemeyiniz, yazının devamını okumayınız. “Hayal Melodileri” resim yarışmasının şartnamesinde belirtildiği gibi , arzu ederseniz, operada geçen bu bölümü anlamını bilmeden ya da anlamını öğrendikten sonrasını anlatacak şekilde hazırlayabilirsiniz.)
I.Perde detaylarına buradan ulaşabilirsiniz.
II.Perde
Sarastro’nun sarayında, kalabalık bir salon. Sahne çok güzel bir marş ile açılır. Sarastro, prens Tamino, Pamina ve Papageno’nun sınavlardan geçmesi durumunda kendi aralarına alabileceklerini belirtir. Tarikat ileri gelenlerinin onayı ile Tamino, Pamina ve Papageno’nun sınava girmesi kabul edilir. Sarastro bu duruma sevinir, Tanrıça İsis ve Tanrı Osiris’e teşekkür edip, gençlere yardım etmeleri için dua eder.
Tamino, tapınağa dostluk ve aşkı bulmak için geldiğini ifade eder. Papageno’nun ise sevgilisi yoktur. Bunu öğrenen tarikat ileri gelenleri, Sarastro’nun Papageno’ya bir eş vereceğini müjdeler. Sınav başlar. İkinci bir emre kadar konuşmaları yasaktır.
Rahipler gidince, üç nedime sahneye gelerek, sınavı geçmemeleri için ikiliyi sıkıştırırlar. Gece Kraliçesi’nin emirlerini yerine getirmelerini, Sarastro’nun düşman olduğunu ifade ederler. Tamino hiç cevap vermez, Papageno ise konuşma yasağına rağmen üç nedimeye laf yetiştirmeye çalışır.
Diğer tarafta Pamina sarayın bahçesinde uyumaktadır. Ay ışığının aydınlattığı ortamda, Monostatos gözükür ve pek meşhur şarkısıyla uyumakta olan Pamina’ya bakarken, gökyüzündeki ay a seslenir;
Alles fühlt der Liebe Freuden, Schnäbelt, tändelt, herzet, küßt; Und ich soll die Liebe meiden, Weil ein Schwarzer häßlich ist Ist mir denn kein Herz gegeben? Ich bin auch den Mädchen gut! Immer ohne Weibchen leben, Wäre wahrlich Höllenglut. Drum so will ich, weil ich lebe, Schnäbeln, küssen, zärtlich sein! – Lieber, guter Mond – vergebe Eine Weiße nahm mich ein! – Weiß ist schön! – ich muß sie küssen; Mond! verstecke dich dazu! – Sollt es dich zu seh’n verdrießen, O so mach’ die Augen zu! | Herkese sevgi ihtiyaç, Öpüşmek koklaşmak, Ama ben bundan mahrumum, Çünkü rengim kapkara, çirkinim. Beni seven bir kalp olmayacak mı? Ben de kadınlara karşı iyi olabilirim! Eşim olmadan yaşarsam, Cehennem olur bana hayat. Madem ki ben bir canlıyım, Ben de öpmek, sevilmek isterim! Sevgili ay, beni affet İşte beyaz bir kız! Beyaz güzeldir! Onu öpmeliyim; Ay! İstersen saklan! Eğer canın sıkılacaksa bu duruma, O zaman gözlerini kapat ve bakma! |
Monostatos bu kısa aryasında, yalnızlığından ve ten renginden ötürü böyle güzel bir kadını sevmenin imkansızlığından bahseder. Kendini tutamaktadır, bu hazzı yaşamak ister. Tam bu sırada, Pamina’nın annesi Gece Kraliçesi ikinci kez sahneye gelir, kızını Monostatos’tan kurtarır.