Istiklal caddesine geldiğimizde ve önünden her geçişimizde bir mıknatıs gibi bizi kendisine çeken belki servis edilen profiterolun tadı belki de yıllar öncesine yolculuk edecek olmanın hissi mi bilemiyorum. Inci pastanesinde 66 yıl öncesinin vitrini ve dükkan ortamı hala korunuyor. Geçen gün profiterol yemek için mola verdiğimizde dükkanda geçen diyaloglara şahit oldum. Musa Bey, içinde bulundukları binanın 89’dan bu yana yap-işlet-devret modeli ile yıkılmak istendiğini ve kendilerinin de yapının yok olmaması için mücadele verdiklerinden bahsediyordu. Bahsederken de tepkisinden mi yoksa “yıllarca yeterince para yaptım artık yeter” düşüncesinden mi bilemiyorum, tavırları “ben burayı kapatıyorum siz düşünün” der gibiydi. Müşterilerden birinin “burada yapılacak yeni düzenleme içinde yer alıp yeni dükkan açar mısınız?” sorusuna da, çok ince olmayan ve biraz alaycı bir şekilde olumsuz cevap verdi.
Bu diyaloglar sonrası dükkana bakışım değişti. Önce gözüme fiş kesen bayan geldi, çok mutsuz ve bitkin bir hali vardı. Gelen müşteri önce fişini alır ve sonrada bu fişi profiterolleri tabaklara servis eden görevliye verir. Ufak dükkanda yer bulabilen masada veya ayakta profiterolunu yer. Servis yapan görevlinin de fiş kesen bayandan farkı yoktu, yüzü gülmüyordu. Dolapların üstündeki çiçekler ve basit saksılar, hele duvarda düzensiz ve gelişigüzel asılmış tabelalar.
Efsanevi pastane gözümde bir anda başka bir şekil almaya başladı. Yıllarca para basan (profiterol eskiden 6 TL idi, şimdi 5 TL) dükkanını ve elemanlarını geliştirmeyen, zamana ayak uyduramayan sahibi biraz alaycı bir şekilde “müşteriler düşünsün” diyebiliyordu. Bugüne kadar tüm dükkanlar gece 10-11 e kadar açıkken saat 9 demeden kapatan, kepenklerini indirmediği halde 9 u 1 dakika geçse bile profiterol almak isteyen insanlar gelse de içeriye davet etmeyen bu pastane değil miydi?
Daha fazla düşünmek istemedim, büyü bozulmuştu. Pastane resmen kapatılmamış olsa da benim için biraz gönlümün kapıları kapanmıştı. Profiterolumu bitirp buradan çıktım. Son kez dönüp baktım. “Vitrini ne güzel, profiterolü çok lezzetli” dedim kendi kendime. Belki bir zaman sonra bu pastane olmayacak ama daha rahat ortamlar sunan Sütiş, Özsüt, Bolulu Hasan Usta ve niceleri var. Bakalım onların ömrü ne kadar uzun olacak?
Adres: Istiklal Caddesi 124b Beyoğlu Istanbul