Paris’in eski opera binası Garnier ismiyle anılıyor. Mimar Charles Garnier tarafından yapılan ve 1875 de açılan bina, bugün ziyaretçiler tarafından müze olarak gezilebileceği gibi zaman zaman bale performanslarına da ev sahipliği yapıyor. Mimar Garnier 1852’de Türkiye’yi de eğitim amaçlı ziyaret etmiş ama ne yazık ki ülkemizde yaptıkları ile ilgili herhangi bir detaya veya 1875 yılında yaptıgı opera binasında Türkiye’den izlere ulaşamadım.
Opera binasının girişi önemli sanatçıların heykelleriyle süslü. Iceri girer girmez sag tarafta kitap ve birçok hediyelik eşyanın satıldıgı bir magaza var. Magaza başarılı düzenlenmiş ve ürün çeşitliliği çok fazla. Tekrar operaya yöneldiğinizde sizi irili ufaklı heykellerle süslenmiş, tavanlarında Apoolo ve Olympus kompozisyonlarının yer aldıgı fuaye karşılar. Merdivenler ve avizeler ilgi çekici.
Opera salonu süslemeleriyle ve yapısıyla hayranlık uyandıracak bir güzelliğe sahip. Ancak oturma planlarının ve seyircilerin rahatca performans izleme şanslarının pek olmadıgını belirtmem gerekiyor. O kadar ki, perdenin hemen önündeki parter kısmında bile (en pahalı bölümler) insanlar çok sıkışık oturtulmuş ve birbirlerini ezmeden biryerden bir yere hareket etmeleri mümkün değil. Az insan oturtalım, rahat izlesinler yerine birçok koltuk ekleyerek sıkıntılı bir ortam oluşturmuşlar. Bu durumun 1995 deki restorasyondan sonra mı ortaya çıktıgını yoksa Garnier’in zamanında da böyle olup olmadıgını bilemiyorum. Havalandırma da ne yazık ki çok kötüydü.
En merak ettiğim bölüm olan tavan süslemesi ise ne yazık ki hayal kırıklıgıydı. Hayal kırıklıgı olan opera binasıyla, Chagall’ın çizdiklerinin uyumuydu. Icimden keşke Opera Bastille’ye yapılabilseydi daha uygun olurdu diyerek iç geçirdiğim bu güzel tavan süslemesi Marc Chagall tarafından 1964’de yapıldı. Daha önce Marc Chagall ile ilgili ayrıntılı yazmıştım; link : Marc Chagall ilk defa (?) Istanbul da (Pera Müzesi) Tavan süslemesinde 14 farklı bestekar ve eserlerini anlatan figürleri bulabilirsiniz.
