Zor koşullar içinde yaşam süren insanların buluştuğu bir han odası. Karanlık ve çok temiz değil. Tüm oyun bu sahnede geçiyor.
“Insan mı bunlar, hepsi ayak takımı, hepimiz tükenmiş insanlarız” diyor şapkacı Bubnov. Oyundaki gerçekçiliği savunan ve inandığını direkt söyleyen figür o.
Kötü karamsar bu ortamda birden yaşlı Luka sahneye giriyor. Oyunda olumlu düşünen, insanlara enerji veren figür o. “Insanı incitme”, “güzel günler göreceğiz”
Bir de Müslüman Tatar var , dualar eden. “Rus kadınları kötü, Tatar kadınları öyle değil kurallara uyar”
Kvaşniya sahnede bir var bir yok, özgürlüğü anlatan figür o . “* Kadın için buzlu suya girmek ile evlenmek aynıdır” “-Ama, bütün kocalar aynı değil Kvaşniya” “*Ama ben aynıyım”
Tabiki aşk da var, Vaska Pepel ve Nataşa …Vaska o kadar zor durumda ki, dudaklarından Nataşa ya yani sevdiği kadına şunlar dökülebiliyor; “Bana biraz acı…”
Oyun öncesi verilen cep kitabı son derece başarılı. Özellikle Gorki nin bu oyunu yazdığı dönemdeki Rusya nın anlatılması iyi düşünülmüş. 1900 lerin başında Rusya da çok büyük ekonomik kriz ortaya çıkmış, 100 binlerce insan işssiz kalmıştı. 1905 e gelindiğinde 2 milyon kişi grev yapıyordu ve Çar Nikolay ın sert idaresi artık iyice sallanacak ve devrim gelecekti. Gorki bu oyunu 1902 yılı sonlarında yazmiş.
Bu kadar farklı karakteri yine bu kadar can sıkıcı konularda , mutsuzluk agırlıklı bir eserde biraraya getirmek zor olmalı. Gorki yüzyıldır okunan ve tiyatro da izlenen bir eser yaparak ne kadar yetenekli oldugunu göstermiş. Bir o kadar da sahnelemesi zor bu oyunu, Orhan Alkaya nın başarılı yönetmenliğinde sıkılmadan izleyebilirsiniz.